طراحی و ساخت ساختمانهای نامنظم بدلیل تقاضا جهت داشتن سازه ای زیبا و خاص همواره مد توجه بوده است. از سوی دیگر استفاده از آلیاژهای حافظه دار شکلی(SMA) بدلیل بهبود رفتار ساختمانهای بتن مسلح در دهه اخیر گسترش یافته است. از مزایای اصلی استفاده از این آلیاژ می توان به خاصیت سوپر الاستیک بودن آن و امکان برگشت تغییر مکان های غیر ارتجاعی سازه اشاره نمود. وجود نامنظمی در سازه ها سبب می شود که در اثر بارهای جانبی و بخصوص زلزله پیچش در سازه بوجود آید و نیروها و تغییرمکان ها افزایش یابند. در صورتیکه اثرات مخرب نامنظمی در طراحی اولیه لحاظ نشده باشد خطر فروریزش ساختمان با توجه به درجه نامنظمی وجود دارد. در این مقاله به بررسی رفتار سازه های بتن آرمه با آلیاژ SMA در حالات منظم، نامنظمی زیاد و نامنظمی شدید پیچشی پرداخته شده و اثر استفاده از این آلیاژ نسبت به ساختمانهای بتنی معمولی در درجات مختلف نامنظمی با منحنی های شکنندگی نشان داده شده است. در این راستا به بررسی تاثیرات آلیاژهای حافظه دار شکلی به عنوان میلگرد طولی در سازه های کوتاه مرتبه، میان مرتبه و بلند مرتبه بتن مسلح با سه آرایش مختلف آرماتورهای طولی پرداخته شده است. نوع آرایش متفاوت میلگرد شامل حالت تماما میلگرد فولادی، حالت میلگرد آلیاژ حافظه دار شکلی در محل ناحیه مفصل پلاستیک تیرها و میلگردها فولادی در سایر نواحی و حالت میلگرد آلیاژ حافظه دار شکلی در تمام طول تیرها می باشد. سپس تحلیل های دینامیکی غیرخطی فزاینده(IDA) تحت اثر ده شتابنگاشت منتخب صورت پذیرفت و تغییر مکان نسبی حداکثر هر حالت محاسبه و منحنی های شکنندگی محاسبه گردیدند. نتایج به دست آمده نشان دهنده این حقیقت است که وجود آلیاژ حافظه دار در ساختمان های نامنظم سبب تخفیف اثرات مخرب نامنظمی از جمله تغییر مکان نسبی حداکثر و تغییر مکان نسبی پسماند سازه خواهد شد.

زلزله های اخیر نشان داده اند که وجود نامنظمی پیچشی در سازه ها، عاملی است که باعث آسیب شدید سازه ای می شود. در ویرایش های قبلی استاندارد 2800، بحثی از نامنظمی پیچشی نشده بود. در ویرایش چهارم، ضوابط این نوع نامنظمی هم گنجانده شده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی این ضوابط با استفاده از نتایج روش تحلیلی خطی طیفی درنرم افزار ETABS 2015، سازه به حالت شبه دینامیکی تحلیل و پیچش تصادفی در نظر گرفته شده، مقایسه نتایج به دست آمده با ضوابط سایر آیین نامه ها است. پارامترهای بررسی شده عبارت اند از: موقعیت دیوارهای برشی، تعداد طبقات و تعداد محورها. به منظور بررسی نامنظمی پیچشی در جهت Y پلان، موقعیت دیوارهای برشی حول محور X و Y به ترتیب متقارن و نامتقارن در نظر گرفته شده اند. با آنالیز 96 مدل تحلیلی مشخص گردید که حداکثر مقدار ضریب نامنظمی پیچشی با کاهش تعداد طبقات سازه افزایش می یابد. طبقات بالاتر دارای ضریب نامنظمی پیچشی کمتری نسبت به طبقات پایین تر هستند. نتایج به دست آمده برای دوران کف طبقات، برعکس نتیجه مربوط به ضریب نامنظمی پیچشی است. یک رابطه نیز برای ارتباط دادن مستقیم ضریب نا منظمی پیچشی و زاویه چرخش طبقات ارائه شده است.

در مقاله حاضر به بررسی ضریب نامعینی در ساختمان های بتنی با سیستم سازه ای غیرموازی پرداخته شده است. چهار سازه بتنی سه بعدی 5 و 7 طبقه با سه و چهار دهانه با سیستم قاب خمشی در نرم افزار ایتبس مورد تحلیل و طراحی قرار گرفته است. جهت برآورد ضریب نامعینی با تحلیل خطی، مقاومت جانبی و نامنظمی پیچشی سازه های مورد نظر با استفاده از نرم افزار مورد بررسی قرار گرفته است. در ساختمان های مورد مطالعه که دارای سیستم نامنظم در پلان می باشند ابتدا طبقاتی که میزان برش در آنها از 35 درصد برش پایه تجاوز می کند را مشخص نموده و سپس مقاومت خمشی تیر حذف شده و کاهش مقاومت جانبی طبقه همچنین ایجاد نامنظمی شدید پیچشی کنترل می گردد. نتایج بدست آمده نشان می دهد در سازه های مورد مطالعه نامنظمی شدید پیچشی وجود نداشته و درصدکاهش مقاومت درتمامی سازه ها کمتر از 33 درصد می باشد و ضریب نامعینی میبایست برابر یک در نظر گرفته می شود.

در آیین نامه ی موجود برای طراحی بر اساس تغییر مکان(DBD12) رابطه یی برای در نظر گرفتن اثرات پیچش در سازه ها بیان شده است. این رابطه با فرض رفتار غیرخطی در جهت اعمال حرکت زمین و رفتار خطی در جهت متعامد تنظیم شده است. در این پژوهش رابطه ی فوق برای حالت اعمال زلزله در دو جهت متعامد اصلاح می شود. به این منظور، سازه های فولادی با تعداد طبقات معمول(3، 7 و 10 طبقه)، خروج از مرکزیت های مختلف با سیستم قاب خمشی و رفتار غیرخطی تحت رکوردهای 11 زلزله تحلیل می شوند. مقادیر چرخش طبقات برای زلزله های مختلف محاسبه شده و در نتیجه رابطه ی آیین نامه با اعمال ضرایب اصلاح مناسب برای اثر زلزله با دو مولفه ی افقی متعامد اصلاح می شود. در این تحقیق نشان داده شده که مقادیر دقیق زاویه ی پیچش طبقه می تواند تا دو برابر مقادیر حاصل از روابط آیین نامه باشد. این در حالی است که با استفاده از رابطه ی اصلاح شده در این تحقیق، بیشترین اختلاف نسبی این دو دسته مقادیر به کمتر از 10٪ کاهش می یابد.

بررسی حاشیه ی ایمنی ساختمان ها در برابر فروریزش، بخشی از فرایند ارزیابی عملکرد فروریزش آنها در زلزله های شدید است. اغلب مطالعات در این زمینه بر روی ساختمان های متقارن صورت پذیرفته است. این مطالعه، حاشیه ی ایمنی فروریزش ساختمان های بتنی مسلح 5 و 10 طبقه را با سیستم قاب خمشی ویژه و تحت خروج از مرکزیت های جرمی 5، 10 و 20 درصد، با بررسی دو شاخص احتمال فروریزش و حاشیه ی نسبی فروریزش مورد توجه قرار داده است. نتایج نشان می دهد که افزایش خروج از مرکزیت جرمی در مدل های ساختمانی مورد مطالعه، که مقدار نسبت نامنظمی پیچشی کوچکی دارند، احتمال فروریزش آنها را کاهش می دهد. بهبود حاشیه ی ایمنی فروریزش این ساختمان ها با افزایش خروج از مرکزیت جرمی، ناشی از بروز رفتار پیچشی سخت تر در آنهاست. با افزایش ارتفاع ساختمان، اگرچه ظرفیت فروریزش کاهش یافته است، روند تغییرات شاخص های ایمنی تغییر عمده یی نکرده است.

عملکرد لرزه ای ساختمان هایی که انعطاف پیچشی بالایی دارند، در مقایسه با ساختمان های سخت پیچشی ناشناخته تر است و شناخت کافی از تاثیر نامنظمی بر عملکرد فروریزش، در این دسته از ساختمان ها ضروری است. به این منظور، 32 آرایش مختلف از مراکز جرم و صلبیت در طبقات در نظر گرفته می شود تا تاثیرپذیری رفتار فروریزش این دسته از ساختمان ها از چگونگی بروز نامنظمی پیچشی در طبقات، مشخص گردد. بررسی بر روی مجموعه ای از ساختمان های بتنی کوتاه مرتبه انجام می شود که با توزیع های نامتقارن سختی طراحی شده اند. ارزیابی این مدل های ساختمانی در قالب روش دستورالعمل FEMA-P695 صورت می گیرد. مکانیزم فروریزش مدل ها، با توجه به چینش های مختلف مرکز جرم در اطراف مرکز صلبیت در طبقات، مقایسه می شود. برای تشخیص سطح رفتار غیر ارتجاعی در اعضای سازه، یک الگوی رنگی برای مفاصل دورانی در مدل ها معرفی می شود. طبقه بندی مکانیزم های فروریزش بر اساس این الگو و با استفاده از پردازشگری که در MATLAB کدنویسی شده است، انجام می شود. نتایج نشان می دهد که ویژگی انعطاف پذیری پیچشی ساختمان ها نقش مهمی در عملکرد فروریزش آن ها دارد. براساس نتایج، ظرفیت فروریزش در ساختمان های نرم پیچشی، به ازای افزایش خروج از مرکزیت، بهبود می یابد و این روند مستقل از چگونگی چینش مراکز در مدل های مورد مطالعه است. این مطالعه عوامل کلیدی در بروز مشاهدات را مشخص نموده است.

در مقاله حاضر به بررسی تاثیر نامنظمی جرمی در ارتفاع ساختمان پرداخته شده است. برای نیل به این هدف دو قاب خمشی بتنی 5 و 10 طبقه به صورت دو بعدی در نرم افزار سایزمواستراکت مدلسازی شده و تحت تحریک 7 شتابنگاشت مختلف قرار گرفته است. برای ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها از تحلیل دینامیکی غیر خطی فزاینده استفاده شده است. نتایج بدست آمده بیانگر کاهش ظرفیت لرزه ای سازه های با نا منظمی جرمی در ارتفاع گشته است و بنابراین پیشنهاد میگردد تا حد امکان از ایجاد نامنظمی جرمی در ارتفاع احتراز شود.